Lees blog
Op een boerderij in Kooralbyn, een klein dorpje in Australië ongeveer 1,5uur rijden van Brisbane, ontstond mijn droom om locatie onafhankelijk te kunnen werken.
Werken op een cattle farm
Zoals je al eerder hebt kunnen lezen op mijn website ben ik na mijn studie in 2015 gaan reizen. Wat 2 maanden hadden moeten worden, werd bijna 3 jaar, waarvan ik 1 jaar doorbracht in Australië. Reizen kost natuurlijk geld en ondanks dat ik redelijk wat geld had gespaard voordat ik vertrok ging het toch harder dan verwacht. Na wat onderzoek over de mogelijkheden van werken in het buitenland stuitte ik al snel op een advertentie voor een holiday working visum in Australië. Iets met: 'Wil jij cowboy worden en op een echte cattle farm je geld verdienen? Lees dan nu verder!'
Ik ben opgegroeid met dieren en ik heb sinds mijn 11de samen met mijn moeder een paard, dat luistert naar de naam Pablo. Dus mijn interesse was snel gewekt en niet veel later stapte ik met mijn working holiday visum op zak het vliegtuig in. First stop: Sydney.
In the middle of nowhere
Vanaf Sydney reisde ik naar een cattle farm in Taroom, ongeveer 7 uur het binnenland in van Brisbane. Echt in de middle of nowhere! Deze baan vond ik via de website Gumthree, een soort Australische marktplaats waar ze dingen verkopen, banen adverteren en nog veel meer. De boerderij was 2000 acers groot, wat gelijk staat aan ongeveer 809 hectaren. Ze hadden ongeveer 1600 koeien en 60 paarden en verdiende hun geld met het fokken van fokstieren. Nooit geweten dat dit bestond, maar blijkbaar kun je er heel veel geld mee verdienen want sommige stieren worden op de veilig verkocht voor maar liefst 60.000 AU dollar. Bizar!
Mijn werk op de boerderij bestond ondermeer uit het verzorgen van de dieren, hekken maken, schilderen, paarden trainen en de dierenarts bijstaan. Dit was een heel gave ervaring, maar ik begon na bijna 4 maanden te verlangen naar wat meer mensen om mij heen. De boerderij was erg afgelegen en buiten de wekelijkse boodschappen kwam ik eigenlijk nooit het land af. Er was namelijk niks te beleven in de omgeving. Het eerste beste dorpje was 1 uur rijden van de boerderij en telde 609 inwoners.
Zodoende ging ik op zoek naar een nieuwe baan en vond al snel een boerderij vlakbij Brisbane en de Gold Coast. Ze waren daar op zoek naar een fulltime farmhand, zoals ze dat noemen. Een klein familiebedrijf dat zich focust op het trainen en fokken van springpaarden. Ik zond mijn CV en motivatiebrief en kon er al snel beginnen. Ik was nooit van plan om hier de rest van het jaar te blijven, hoogstens een paar maanden, maar al snel nam de familie mij op in het gezin en werd hun dochter (Jacqui) een goede vriendin van mij. Ik besloot te blijven. Gedurende de week was de familie aan de Gold Coast voor werk. Ze hadden naast de boerderij namelijk een bedrijf in zwembadartikelen. In het weekend kwamen ze weer thuis. Ik zorgde voor de dieren als zij van huis waren en bracht dan ook veel tijd alleen door met de paarden. Hierdoor had ik veel tijd om na te denken en te fantaseren over mijn toekomst en al snel ontstond de droom om locatie onafhankelijk te kunnen werken. Niet omdat ik de rest van mijn leven uit mijn koffer wil leven, maar omdat het mij de vrijheid geeft om te gaan en staan waar ik wil en wanneer ik dat wil. Hoe ik dat zou gaan realiseren, daar had ik nog geen idee van, maar het zaadje was geplant.
Vrijheid om te gaan
Ruim een jaar na terugkomst uit Australië om in Nederland het ‘normale’ leven weer op te pakken, heb ik deze droom gerealiseerd door aan de slag te gaan bij Add Value. Ik heb altijd contact gehouden met de familie uit Kooralbyn. In 2019 hebben we elkaar na 2 jaar weer gezien tijdens hun vakantie in Dubai en eind 2022, toen de corona maatregelen eindelijk afgeschaft werden, besloot ik om na 5 jaar terug te keren naar de boerderij.
Jacqui zou in oktober haar 30ste verjaardag vieren en dat leek mij een mooi moment om te gaan. Dus zo gezegd zo gedaan. Ik heb 3 weken doorgebracht op de boerderij en het voelde als thuiskomen. Het was onwijs leuk om iedereen weer te zien en herinneringen op te halen. Ik heb een waanzinnig leuke tijd gehad en vond het lastig om weer weg te gaan, niet wetende wanneer ik ze weer zou zien. Na al die jaren zijn ze namelijk echt als familie gaan voelen en de boerderij als thuis: my home away from home.
Februari 2023 ging mijn telefoon, Jacqui belde. Haar vader was overleden aan een hartaanval. De man die mij verwelkomde in zijn familie in 2017, de man die mij zijn 'adopted daughter' noemde en de man waar ik veel mooie momenten mee heb gedeeld. Mijn eerste reactie was; ik moet daar naartoe. Niet dat ik iets kan veranderen aan de situatie, maar het voelde niet goed om niet bij de begrafenis te zijn. Wellicht dat ik kon helpen met de voorbereidingen, de zorg voor de dieren of gewoon een schouder kon bieden voor als het allemaal even te veel werd. Ik boekte meteen mijn ticket en zat een paar dagen later in het vliegtuig. Ik belde Jeroen, mijn manager bij Add Value vanaf het vliegveld en vertelde hem dat ik onderweg was naar Australië. Zonder aarzelen en zonder verdere vragen te stellen zei hij:’ Natuurlijk, goed dat je dat doet! Als ik iets voor je kan doen, let me know!’
Onbetaalbaar
Dit is precies de reden waarom ik locatie onafhankelijk wilde werken. Niet om de rest van mijn leven eiland te hoppen of elke dag vanaf het strand met een kokosnoot in de hand te werken. Maar om de vrijheid te hebben om te gaan en te staan waar ik wil, wanneer ik dat wil. Ik heb geen vrije dagen hoeven opnemen om naar Australië af te reizen, ik heb niemand om toestemming hoeven vragen en ik kon er zijn voor de mensen die mij op dat moment nodig hadden. Dat is een onbetaalbare vrijheid.
Heb jij vragen over werken in Australië? Vragen over werken bij Add Value? Of misschien iets totaal anders? Voel je dan vrij om een berichtje te sturen en ik kom graag met je in contact.